Durability

De steenrijke zijde- en specerijenhandelaar Koshi Takisawa ontdekte eens op een markt een bijzonder mooi stuk hand­werk.

Het was een houten geldkistje dat bedoeld leek te zijn om als tabaksdoos te gebruiken. Het viel hem op hoe rijk het hele kistje met houtsnijwerk versierd was. Bovendien gaf het fijne inlegwerk van verschillende gekleurde houtsoorten het stuk een kostbaar uiterlijk. En bij nauwkeuriger beschouwing zag hij dat de vijf zichtbare vlakken de geschiedenis van Boed­dha vertelden. Zelfs namen en jaartallen waren uitgesneden. De schepper van dit werk moest wel een meester, een kun­stenaar of een monnik zijn, zo afgewogen en volmaakt scheen de vorm van deze houten schatkist.

Koshi Takisawa vroeg de bezitter van de marktkraam wie dan wel dit werk volbracht had. 'Ik heb het gemaakt', zei de knokige man met de voorhoofdsband. Om de prijs niet te bederven hield Koshi Takisawa bewust alle lof achterwege. Anders zou hij alleen maar zelf de prijs opdrijven. Dus vroeg hij, erop bedacht niet te veel emotie te tonen: 'Zeg eens, wat moet dat kosten?'  

Ook dat. wist Koshi, die immers zelf handelaar was, heel goed: dat het woord 'kosten' angst opwekt. Zo zou het kistje voor de verkoper niet te veel mogen 'kosten', want anders joeg hij een klant weg.

De man met de voorhoofdsband verhief zich van zijn zit­plaats achter zijn uitstalling en zei: 'Mijnheer, dit kleine hou­ten kistje krijgt u van me voor vijf goudstukken.' 

'Wat?' vroeg Koshi ontzet, 'vijf goudstukken? Zit dat kistje dan vol munten?'

'Nee', zei de bezitter rustig, 'maar het deel van mijn leven dat ik eraan besteed heb, is dat zeker waard.'

'Let op, ik doe u een voorstel. Om eerlijk te zijn, uw werk be­valt me zo goed dat ik mijn beste zakenvrienden er allemaal één wil geven. Ik heb er dan tien nodig. Wat kost dit dan? Wat zegt u van twee goudstukken?'

'Waarde heer, als u er tien bestelt, moet u twintig goudstuk­ken per stuk betalen. Kijkt u nu eens goed.'
Nu tilde hij het kistje op tot ooghoogte. 'Deze kist heb ik ver­vaardigd met het kostbaarste werktuig waarover een mens de beschikking heeft: met liefde. Heel mijn liefde steekt in deze vorm. Er was geen ander object voor mijn oplettend­heid en toewijding zolang dit zijn vorm kreeg. Als u van mij verlangt dat ik er daarvan tien met dezelfde oplettendheid en liefde uit het hout bevrijd, past alleen een beloning die hoog is.'

Koshi Takisawa was verbluft. Hij maakte een buiging voor de man en zei: 'Je bent wijs. Ik heb iets van je geleerd. Als je het goed vindt, neem ik alleen dit exemplaar. Het zal een goed plekje bij me krijgen.'

'Goed, je noemt me wijs. Het zit zo: als je wilt dat het leven je geeft wat je verdient, geef dan het leven wat het leven toe­komt: je hele liefde, je volle aandacht en je hele overgave ... Je zult verbaasd staan van wat er dan gebeurt.'             

Asjemenou, dacht Koshi, toen hij met zijn nieuwe tabaks­doos wegliep, vorm en vrijheid in een enkel juwelenkistje.